Europa, 1848. Het Avondland vormt een merkwaardig toneel van rebellie en nationalisme. Wanneer het vuur van de revolutie in Frankrijk ontsteekt, springen de vonken al snel over naar andere landen, waaronder Oostenrijk, Nederland en Italië. Ook Duitsland - destijds een lappendeken van eigenzinnige staatjes - moet eraan geloven. De burgerij ligt op ramkoers met de heersende orde en het duurt niet lang of de onrust slaat om in geweld.
Eén van de rebellen, een controversieel figuur in Dresden, maakt handgranaten en staat ’s nachts op de uitkijk op de top van de Kreuzkirche. Hij is een man met een diep verlangen naar een modern en democratisch Europa. Een man die zich niet laat afschrikken door de geur van buskruit en het dreunen van soldatenlaarzen. Maar ook een man met twee gezichten; verguisd om zijn een ambivalente houding jegens Joden, en geliefd om zijn briljante composities. Zijn naam is Richard Wagner.
Wagner en de revolutie van 1848
Wagners invloedrijke rol tijdens de revolutie in Dresden bezorgt hem een arrestatiebevel, waarop hij stad en land moet ontvluchten. Hij wijkt uit naar het Zwitserse Zürich, een stad die destijds te boek staat als een vrijhaven voor radicale intellectuelen. Wagner voelt zich er dan ook prima op zijn plek. Hij schrijft gedurfde essays met als doel de kunsten in Europa te hervormen; een fascinerende afspiegeling van zijn hang naar rebellie en revolutie. Met gevoel voor drama zet hij uiteen hoe gefragmenteerde kunsten zoals dichtkunst, dans, muziek, architectuur, sculptuur en schilderkunst zich dienen te verenigen tot één Gesamtkunstwerk; een kunstvorm waarin alle creatieve disciplines samenkomen.
Jaren nadat Wagner zijn geliefde Dresden heeft verlaten, waart de herinnering aan hem nog onverminderd rond; langs de oevers van de Elbe, over de langgerekte paden van de Großer Garten, en in de zalen van de Kreuzschule, waar hij zich al jong liet inspireren door de mythologieën uit het oude Griekenland.
Dresden: stad van kunst en historie
Iedereen die Dresden heeft bezocht, is het erover eens; deze stad raakt een snaar die geen van alle steden raken kan. En hoewel de composities van Wagner niet zelden zwaarmoedig & controversieel zijn, is Dresden beslist geen stad in mineur. Van de Hofkirche die zachtgoud kleurt in de ochtendzon, tot aan de majestueuze akoestiek in de Semperoper, en van de koele atmosfeer in de Frauenkirche, tot aan de geur van de lentebloesems in de Großer Garten; Dresden ademt romantiek met een rebels randje; alsof de geest van de revolutie verweven is geraakt met het karakter van de stad.
Een wandeling door Dresden is dan ook een ontdekkingsreis door de geschiedenis. Een geschiedenis waarin componisten nog ten strijde trokken voor het vaderland, en dichters dapper rebelleerden tegen het regime. Maar ook een geschiedenis met die ene zwarte bladzijde: het geallieerde bombardement van 1945, waarbij tienduizenden mensen om het leven kwamen; een tragische gebeurtenis die het des te belangrijker maakt om de rijke culturele historie van Dresden ten volste te ervaren.