Feedback company 8.9
Plotseling waren ze er, zo’n 20 jaar geleden: twee jonge, blonde pianistjes. Broertjes, met een enorm muzikaal en technisch talent. Spontaan en geestig daarnaast: eenmaal aan het woord bleken ze ook nog eens om in je hart te sluiten. Met Lucas en Arthur Jussen had de klassieke muziekwereld er plotseling twee goden-in-wording bij. Concertzalen stroomden vol, meisjesharten sloegen op hol. Een exclusief cd-contract bij het prestigieuze Deutsche Grammophon volgde snel.
Maar zou dit alles zo blijven? Zou hun populariteit en waardering zich ook doorzetten wanneer het knuffelgehalte onvermijdelijk wat zou afnemen? Ook ik had tijdens interviews ervaren hoe geestig en spontaan het tweetal kon zijn - ‘Ik ben Arthur, negen jaar oud, maar ik ben bijna tien hoor!’ Ook ik vroeg me af of ze zich als jonge volwassenen staande zouden kunnen houden in de enorme concurrentieslag die de internationale pianistenwereld nu eenmaal is.
Nu, zo’n 15 jaar later, kunnen we constateren dat Lucas en Arthur Jussen hun belofte méér dan waargemaakt hebben. Met een carrière die hen werkelijk over de hele wereld brengt - van Salzburg, Wenen, Berlijn en Londen tot Hongkong, Abu Dhabi en Taipei - zijn ze internationaal hét pianoduo van de nieuwe eeuw geworden. De docusoap Lucas en Arthur Jussen op wereldtournee die Ivo Niehe voor de NPO maakte bewees het: de twee broers zijn wereldburgers geworden.
Geboren in Hilversum vormde klassieke muziek van jongs af aan een natuurlijke omgeving: met moeder Christianne als fluitdocente en vader Paul als paukenist in het Radio Filharmonisch Orkest was klassieke muziek thuis als eten en drinken. Het gezin vormde daarnaast een veilige plek, waar aan de eettafel Limburgs werd gesproken (en nog!) en waar er naast stimulans en uitdaging ook veel liefde en humor was. Daarin schuilt ook de knappe prestatie van ouders Christianne en Paul: als er ooit twee jonge talenten zijn geweest die naast hun schoenen hadden kunnen gaan lopen dan waren het Lucas en Arthur geweest. Maar alhoewel ik meen minstens één keer een sneeuwbal tegen mijn autoruit te hebben gehad - ik woonde niet ver van het gezin Jussen - heb ik van arrogantie nooit iets gemerkt.
"De ontwikkeling van jonge, talentvolle muzikanten is er één met vele valkuilen: als ze zelf de lat al niet gigantisch hoog leggen, is er wel de verwachting van het publiek".
Daarbij bood de aanwezigheid van hun grote talent overigens geen garantie voor een mooie carrière. De ontwikkeling van jonge, talentvolle muzikanten is er één met vele valkuilen: als ze zelf de lat al niet gigantisch hoog leggen, is er wel de verwachting van het publiek. Ook voor Lucas en Arthur waren de risico’s en verleidingen ruimschoots aanwezig: te snel ja-zeggen op concerten en optredens en eigenlijk geen tijd meer hebben voor verdere ontwikkeling.
Of zie je als kind maar eens staande te houden in een wereld van veelal volwassenen. Geen van de valkuilen bleken gelukkig van toepassing. Lucas en Arthur leerden in vrijheid en konden zich daardoor optimaal ontwikkelen.
Anno 2025 kent de muzikale actieradius van Lucas en Arthur Jussen letterlijk geen grenzen. Natuurlijk vormen de bekende concerten voor twee piano’s - de concerten van Poulenc, Mozart en Mendelssohn - vaste haltes gedurende het seizoen, maar de broers zijn ook onvermoeibaar in hun zoektocht naar nieuwe muziek. Wat was het leuk om voor hun nieuwe cd Dutch Masters Unison, het concert voor twee piano’s van hun Nederlandse generatiegenoot Joey Roukens, met het Radio Filharmonisch Orkest en Karina Canellakis op te nemen.
Kortom, het is meer dan goed gekomen met Lucas en Arthur Jussen. We mogen trots zijn op deze vlaggendragers van een nieuwe Nederlandse generatie klassieke muzikanten: meesterlijk, intelligent, avontuurlijk en benaderbaar. Daarbij zijn ze anno 2025 eigenlijk nog steeds om te knuffelen.
Roland Kieft - Classical music manager Destin Muziekreizen
